Aquæ Sulis - Trip to Bath

Jeeey vandaag zijn we naar Bath geweest! Gelukkig is Chi (Chichester draagt de liefkozende bijnamen Chi (zeg: Tjaai) en Ches (zeg: Tjess)) College zo lief om voor ons, reislustige buitenlandse studenten, leuke trips in de buurt (dit is een ruim begrip want Bath is dik 2,5 uur rijden ;) te organiseren, en zo dus ook een dagje Bath, wat hier een imago heeft van hier tot Tokyo. En terecht, bleek later. De dag begon echter niet zo spetterend, we moesten om 8 uur voor de hoofdingang verzamelen. Dat is opeens vroeg, als je inmiddels gewend bent om pas om 9:15 op school te beginnen en praktisch naast je school woont! Van ons flatje gingen Mercedes, Eswara en ik mee, en laat Eswara nou niet echt een ochtendmens zijn. Dus wij waren ietsje te laat, al maakte dat toen niet uit want de bus was er nog niet eens... Toen een behoorlijke tijd in de bus, wat je natuurlijk nog duffer maakt dan je al bent in de vroege zaterdagochtend, en intussen begon het ook nog steeds harder te regenen... De wegen waar we langskwamen waren wel echt geweldig. We werden omringd door groene heuvels, krijtrotsen, typische Engelse stadjes en steegjes, nou, wat wil een mens nog meer. En dan sta je opeens in hartje Bath... Ik keek mijn ogen uit. Het centrum was helemaal authentiek, met mooie torentjes, parkjes, poorten en kerkjes. Na wat wikken en wegen hebben Eswara en ik besloten om niet naar binnen te gaan bij de Roman Baths. Het regende, er stond een aardige rij en het was best wel prijzig, en aangezien we allebei plannen hebben om er nog eens terug te komen, besloten we dat te bewaren voor dan. Wij zijn, na een 'korte' stop bij een geweldige fudge-winkel (met free-samples! Verder wil ik er niet over praten ;), doorgelopen naar het oudste gebouwtje van Bath, een klein theehuisje, waar we geluncht hebben. Het was heerlijk! Allebei hadden we een Bunn (we vroegen ons af wat het precies was, maar we hebben er op gegokt) met een schattig theepotje. Een Bunn is een soort zoet rond brood, ik zal er een foto van posten:) Ik had er een met kaneel, boter en echte clotted cream, niet die rommel die we in Nederland hebben in potjes, en Eswara had een met citroen. We hebben een beetje gedeeld, want ze waren allebei té lekker. Daarna zaten we ook wel vol. Er was een klein museumpje waar we konden zien hoe het gebouwtje tot stand was gekomen. Superleuk. Daarna zijn we via de Riverside en Pulteney Bridge, een oude brug waarvan je op de brug zelf niet kan zien dat het een brug is, naar the Circus gelopen, een rond pleintje omringd door authentieke gebouwen, en daarna door naar de Royal Crescent en het park (ik zal er allemaal foto's van posten) terug naar het centrum, waar we wat geshopt hebben. Toen sloeg de stress toe. Ik werd door Eswara ontvoerd (nee grapje) naar een lingeriewinkel, want ja, dat heb je ook nodig en wat een lol kan je hebben als je daar met z'n tweetjes bent. Tot zover dus nog niet echt stress, we hadden toch nog genoeg tijd. Maar ja, kijken, passen, waar we overigens ook wel een beetje de tijd voor namen XD, dat neemt toch allemaal weer tijd in beslag. Volgens mij werd de vrouw die ons hielp helemaal gek van ons omdat Eswara steeds op het assist-belletje drukte. Maar ja, dat kwam ook doordat, niet zonder dat zij het zag dingen in en uit het pashokje mochten. Toen was het opeens bijna 4 uur, onze verzameltijd. Snel keuzes maken en maar gaan, maar ja, dat had vanwege de aanbieding 2 + 1 gratis ook nog wat voeten in de aarde. Een gratis artikel laat je immers niet liggen... Stonden we eindelijk bij de kassa (toen kreeg ik al appjes van Maria en Mercedes dat we snel moesten komen...) accepteert die winkel ook nog onze pinpassen niet! Ik had net al mijn contanten erdoor gejaagd, en het zou wel heel sneu zijn voor Es als ze haar zorgvuldig en uitgebreid gepaste spul nu niet mee kon nemen! Dus ik probeerde mijn laatste hoop, mijn CreditCard, die leek het eerst ook niet te doen, maar toen lukte het! Wij rennen, rennen rennen naar de bus, het was inmiddels al bijna 10 over 4, en ik dacht dat ik het wist, maar door de paniek wist ik het niet meer! Mercedes weer gebeld en met behulp van Google Maps kwamen we er uiteindelijk, gelukkig maar. Gelukkig was niemand boos. Daarna mochten we weer lekker lang in een stikhete minibus met slechte muziek terug naar Chi. Ik moest behoorlijk van de schrik bekomen, bedankt Es, nu weet ik weer hoe te laat komen is ;) en vooral waarom ik daarmee gestopt ben, maar al met al was het een mooie dag met gelukkig niet heel veel regen. Op een gegeven moment was het zelfs droog! En de stad was prachtig, ik wil zeker graag nog een keer! De dag, alle stress, de busrit en op tijd eruit (wat in mijn ogen op zich meeviel, zeker met het oog op het 7 uur beginnen op werk) was het in ieder geval zeker waard. Ik hoop nog veel meer mooie plekjes van dit land te ontdekken.

O ja, mocht iemand een tip hebben over degene die mijn beker Daim-ijs half leeg heeft gegeten dan hoor ik het graag. Een groot deel van de inhoud is namelijk op magische wijze verdwenen...

En wat ik nog helemaal niet verteld heb, ik ben maandag naar de film geweest! Want hier in Chi hebben we ook een bioscoop, hoe leuk is dat! Ik heb een aantal fellow Nederlanders hier ontmoet die me spontaan uitnodigden om mee te gaan. Van de film, 'The Greatest Showman' had ik nog nooit gehoord (het was geen horrorfilm dus ik was akkoord), maar zeker een aanrader, zeker als je van muziek houdt! Allemaal gaan kijken dus. Ik ben vooral benieuwd wat de rest van mijn tijd me hier gaat brengen. Ik voel me hier thuis, dat zeker. En op 3 februari alweer een volgende trip, naar Stonehenge en Salisbury. Plannen genoeg!