England, here I come!

Nou, daar zit je dan. In het vliegtuig naar Engeland. In de wetenschap dat je daar drie maand blijft. Ik kan je vertellen, dat is gek. Maar deze vlucht heeft me alvast weer herinnerd aan waarom ik zo van vliegen houd. Het gaat snel, en deze vlucht is nou echt de definitie van comfortabel vliegen. En dat lowcost! Ik weet niet waarom. Misschien omdat ik geen intense oorpijn heb? Misschien zit het m in de avond. Avondvluchten zijn het best. Terwijl het op aarde donker is, vang je hierboven een streep licht op. De zon is nooit ver. Ik kan alles zien, daar is het helder genoeg voor, dus ik zit met mn neus tegen het raam gedrukt. Net heel veel lichtjes, met een beetje topografie herkende ik Amsterdam. Kon niet missen :) We gaan oversteken.

Ik wil de mensen die op het vliegveld waren om mij uit te zwaaien heel erg bedanken, ik kan niet uitdrukken hoe fijn ik het vond dat jullie er waren. Ik ben dankbaar dat ik zulke lieve mensen om me heen heb en dat jullie zulke mooie dingen in mijn boekje hebben geschreven. Ik pinkte net toch nog een traantje weg toen ik dat allemaal las.
Voor degenen die het nog niet weten, (dat lijkt me overigens sterk want volgens mij heb ik het nog net niet van de daken geschreeuwd ;) ik ga voor drie maanden naar college in Engeland. Daar ga ik het programma 'Music & English' volgen. Dit was mijn grote wens, de main reason waarom ik een tussenjaar wilde. Ik wilde internationale ervaring, de wereld trok aan alle kanten aan me. Ik wilde dolgraag mijn Engels verbeteren, vloeiender worden en vooral durven te praten. Ik wilde iets doen wat ik leuk vond. Ik ben trots dat ik het nu gewoon doe, hoe spannend ik het ook vind (heel erg!)Ik maak mijn droom waar. Daar kan je volgens mij nooit spijt van hebben.

Buiten is het inmiddels pikdonker. We steken over. Er staat mij nog een lange reis te wachten, naar Chichester, waar ik drie maanden op de campus zal wonen. En veel nieuws. Maar ik heb er zin in.